Puro yakmak, sigara yakmaktan ziyadesiyle farklıdır. Çok daha fazla dikkat ve özen ister. Siz puronuzu yakarken ateşi bekleyen birisi varsa bırakın acelesi olan önce ateşi kullansın. Puro usulca yakılır. Ayrı bir ritüeli vardır. Puronun nasıl ve neyle yakılması gerektiğine dair hazır bir reçete yoktur. Puro yakma işi çok ciddi tartışma konularından birisidir.
Seçilecek yöntem ve yakarken uyulması gereken kurallar, tartışmanın ana mevzularını öluşturur. Puro sigara gibi, başka bir puro ile yakılmaz. Puronuzu yakmak için çakmak kullanabilirsiniz. Bir kadın da olsa başkalarının purosunu yakmak için çakmak uzatılmaz veya başkasının purosu yakılmaz. Çakmak kullanacaksanız gazının neden yapıldığı çok önemlidir. Petrol türevi şeyler yakan çakmaklar puro için pek tavsiye edilmez. Gaz, mazot ve benzin koku yapar ve bu tür yakıtların alevinden çıkan keskin koku, puronun kendine özgü kokusunu ve halis tadını bozar.
Bu nedenle bu tür yakıt kullanan ve Platon adlı filmle Amerikalılar için bir Vietnam savaşı sembolü olan Zippo türü çakmaklar, puro için özellikle tavsiye edilmez. Puro dergileri ve sitelerinde Zippo çakmakların puro yakımında kullanılmaması gerektiğine dair çok fazla yazılmasından ve konuşulmasından dolayı, üretici firması tarafından, Zippo çakmakların alevinden çıkan kokunun kısa bir süre sonra geçtiği ve biraz bekledikten sonra puronun yakılması halinde, puroya herhangi bir kokunun sinmeyeceğini izah etmeye çalışan özel bir kitapçıklar yayınlanmıştır. Ancak kasıtsız başlamış aleyhte bu kampanyanın sona ermemesi üzerine Zippo, çok amaçlı bir marka daha yaratmıştır. Söz konusu ürünle ilgili puro dergilerine ilanlar verilmiş ve özel yazılar yazllmıştır. Niye bu kadar detaylı aktarıyoruz; çok basit konunun önemli olduğunu vurgulamak için.
Tavsiye edilmese de, puro için kullanılacak çakmakta bütan gazı tavsiye edilir. Bütan gazı bildiğimiz ve evlerde de kullandığımız tüp gazdır. Tüp gaz kokusuzdur. Puro çakmağı diye özel yapım çakmaklar da vardır. Torchlighter denilen bu tür çakmaklarda alev hemen hemen
görünmez. Çok yüksek basınçla bütan gazı çıkarır ve mavi bir alev şeklinde şiddetle yanar. Bütangaz depoları çok çabuk boşalmasına rağmen koku bırakmadıkları ve puranun daha kolay ve çabuk yanmasına olanak verdikleri için kullanımları çok yaygındır. Bu çakmaklar için
yapılmış özel bütan gazı kullanılmazsa tıkanırlar. Özellikle rüzgarlı havalarda puro yakmak için çok uygundurlar. Golf sevenler genelde bu tür çakmakları tercih eder. Bu çakmaklar eşit olmayan yanmayı düzeltmekte de oldukça kullanışlıdır. Kendi ısılarıyla çabuk bozulmaları ve
ömürlerinin en fazla bir yılolması dışında olumsuz bir özellikleri yoktur.
Puro yakmak için kullanılabileceği düşünülen bir başka araç, hemen hemen her restoranda, sigara dumanını aldığı gerekçesiyle masalarımızın demirbaşı haline gelen mumdur. Ancak mum alevi de koku çıkarır . Kokusunun çabuk sinmesi nedeniyle mum aleviyle puro yakmak da uygun değildir. Mum alevinden sızan koku, puronun kokusuna bulaşır ve için tadını bozar.
Aynı durum sıvı mumlar için de geçerlidir. Bazı üst sınıf restoranlarda cam şişeler içinde bitki ve çiçeklerle süslenmiş gayet gösterişli sıvımumlar bulunur. Puronuzu bunlarla da yakmayınız. Puroyu yakmak için kullanabilecek en uygun şey kibrittir. Puronun odundan yapılmış kibritle yakılması tavsiye edilir. Daha çok eşantiyon amacıyla dağıtılan kağıt kibritle puro yakılmaz. Çünkü bu tür kibritlerde de mum vardır. Puromuzu kibritle yakacaksak, çakma işlemi sonrası odun kısmının ucundaki sülfürün alevaldıktan sonra iyice yanmasını beklemeliyiz. Sülfür tutuşunca koku çıkarır ve puroyu sülfürün ateşine tutarak içimize çekersek kokusu bizi rahatsız eder. Tutuşan alevin, kibritin odun kısmını yakmasını beklemek gerekir. Puroyu normal kibritle yakmak zordur. iki kibriti birlikte yakarak daha geniş bir alevelde edebiliriz. Özellikle geniş çevreli purolarda 5-6 kibrit yakmanız gerekebilir. Bu zorluk nedeniyle hem daha kalın hem de daha uzun özel puro kibritleri üretilmiştir. Bunlarla yakmak hem daha zevkli hem de daha kolaydır.
Puronun sedir ağacından yapılma çırasıyla yakılması çok tavsiye edilen bir yöntemdir. Sedir ağacı çabuk alevalır, ancak alevi koku vermez. Çıkan ateş normal; bir başka deyişle organiktir. Ancak bu yolla puro yakmak kimi mekanlarda çok zarif karşılansa da pek pratik değildir. Çünkü puro yakmaya özel ne sedir ağacından yapılma çıra satılır, ne de insanın satılsa dahi böyle bir şeyi üstünde taşıması normaldir. Bazı markalarda (özellikle tüp içinde satılanlarda) puronun bedenine sarılan kaplamalar sedir ağacından yapılır. Bu koruyucu yelek gibidir. Puroyu bu yelekten koparılan ince bir şeridi tutuşturmak suretiyle yakmak en uygun yöntem olarak itibar görür. Yeleği çıkarıp, ince bir şerit kopararak tutuşturmak ve onun aleviyle puro yakmak, işin bilindiğine dair bir işareti de arz eder. Ancak bu yöntemle puromuzu yakmadan önce sedir ağacından bir şerit koparırken tozunu tenefüs etmemeye dikkat etmemiz gerektiğini de hatırlatalım. Sedir ağacı tozu oldukça toksiktir; kazayla içimize çekersek bir öksürük nöbetine yakalanabiliriz.
Puroda hiçbir iş aceleye gelmez, puro yavaşça yakılır dedik. Kötü yakılmış bir puro kadar çabuk keyfinizi kaçıracak bir şey yoktur. O nedenle mutedil ve soğukkanlı bir şekilde puromuzu yakmalıyız. Puro yakılırıken ateşe 90 derecelik bir açıyla yaklaştırılması gerektiği tavsiye edilirse de bunun tehlikeli sonuçlar doğurabileceğini unutmamak gerekir. Puronuzu ateşe 90 derece tutarsanız eliniz yanar. O nedenle sabit bir ateşe 45 derece tutarak yavaş yavaş çevirmek en idealidir. Puronun bu şekilde çevrilmesi eşit yanmayı sağlar. Aleve doğrudan temas pek tavsiye edilmez. ısıyı asgariye indirmek içim kalitesini artırır.
Puroyu yakarken elden geldiğince ısınmamasına çalışmak bu nedenle önemlidir. Bu nedenle puroyu aleve temas ettirmeden yavaş yavaş kendi ekseninde çevirmek gerekir. Premium bir puroyu yakarken ani ısı artışıyla puronun organik özünde belirgin bir kimyasal değişiklik olur.
Bunun kötü bir koku ve ağız tadına dönüşmemesi için yakma öncesinde hafif kızartma (toasting) yapılması önerilir. Kızartma sonrasında puroyu yakmak daha kolaydır. Her iki dururnda da puronun ucunun alevle temas etmemesi gerekir. Puronun ucu 10-15 saniyelik bir kızartma süresi idealdir. Önce hafifçe ateşe tutarak puronun ucunu tamamen ve eşit bir şekilde kızartıp, dış sargılığın eri uç kısmında çok ince bir siyah şerit oluşuncaya kadar beklemek ve kor göründükten sonra ağza götürüp, kendi ekseninde çevirerek duman çekmek suretiyle puronun ucundaki koru akkor haline getirmek, işin esası ve özüdür. Kendi ekseninde çevirmenin nedeni eşit yanmayı sağlamaktır.
Puroyu yakarken insanın ağzının tadını bozmarnası da çok önemlidir. Puronun ilk dumanı genelde acı olur. Çünkü tutuşma çabuk ve ani bir hadisedir ve puro aceleyi sevmez. Puroyu ağzımıza ilk götürdüğürnüzde dumanı içeriye çekmek yerine dışarıya doğru üflemekte, bu
nedenle fayda vardır. Puronun durnanını önce dışarıya doğru üflemek, çabuk ısınmayı önlemek dışında; çakmak ve kibrit ateşinin partiküllerinin ağzımıza ulaşrnarnası için de tavsiye edilir.
Puromuzu alevle temas ettirmeden durnanı yavaşyavaş çekmek suretiyle yaktıktan sonra, duman düzgün geliyorsa, ağzımızdaki ilk dumanı puronun yanan ucuna doğru üftememiz uygun olur. Bunu sadece bir nevi şükran duası ritüeli olarak tavsiye ederiz. Daha sonra puronun doğru dağılımlı yanıp yanmadığını kontrol etmemiz lazımdır. Aslında bu ritüel puromuzun dengeli yanıp yanmadığını da kontrol amacı taşır. Eşitsiz bir yanma varsa yolun başında yanmayan ,tarafa daha fazla ateş vermek suretiyle eşit yanmayı sağlamak icap eder. Ateşe üfleyerek, daha az yanmış yerdeki akkoru tahrik etmek de netice alınabilecek bir tekniktir.
Her ne kadar Castro "iyi puro kötü yakılsa da eşit yanar' dese de işimizi şansa bırakmamamız gerekir. Bir taraf ısrarla daha az yanıyorsa, iyi yanan kısmı aşağıya gelecek şekilde puromuzu çevirmemiz sorunun çözümüne katkı sağlayacaktır. Bunun nedeni basittir; ateş için gerekli oksijen alt kısımdadır. O nedenle altı kısım her zaman daha çabuk yanar. Eğer dengesiz volado dağılımından kaynaklanan bir sarım problemiyle karşı karşıya değilsek puromuzun kül tablasında duruş şeklini de bu yöntemle ayarlayarak eşit yanmaya katkıda bulunabiliriz. Puronun eşit yandığından eminsek kısa bir süre ateşin dengesini bulmasını, sabit bir dümende, istikrarlı bir rotaya girerek puroyla bütünleşmesini beklemek lazımdır.
Eğer dışarıdaysak ve hava rüzgarlıysa puroyu yakmak çok daha zordur. Açık mekanlarda hele rüzgar varsa işin aceleye gelmemesi mümkün değildir. Aceleyle yakılmış ve dışarıda içilen purodan hayır gelmez. işin açıkçası açık havada ve hareket halinde puro içmek de pek zevkli değildir. Kapalı bir mekanda içmek için işimizin bitmesini sabırla beklemek en uygun davranıştır. Arabada ya da motorsiklette, hareket halindeyken puro yakmak ve içmek ne uygun, ne de zevklidir. Dahası güvenli de değildir. Zira araba kullanmak da, puro içmek de farklı rotalarda ayrı birer konsantrasyon işidir. Gerçi puro yakmak için araba çakmakları gayet kullanışlıdır. Hem puroyu fazla ısıtmadan hem de gayet eşit ve dengeli bir şekilde yakabilirsiniz. Tek sorun çevresi kalın bir puro içiyorsanız ucunun çakmak yuvasına girmekte zorlanması olabilir.
İyi puro ilgi görmeyince bunu belli etmekte acele etmez. Söndü sanırsınız; ama çekince, sevinerek hemen duman verir. Sakince sizi beklediğini görmezseniz veya görür ilgilenmezseniz usulca söner. Sigara gibi tek başına sonuna kadar yanmaz. Puro bu nedenle çok konuşan insanları pek sevmez. Puromuz söndüğünde içmeye devam edeceksek, ucundaki külü hafifçe serpeleyip, dışarıya doğru dumanı üfledikten sonra, yine alevle temas ettirmeden yavaşça yakmamız gerekir. Sönmüş bir yarım puroyu tekrar yakarken ısıtmaya gerek yoktur. ilk yakışa göre sönmüş bir puro daha çabuk yanar. Sönmüş bir puroyu tekrar yakmadan önce dumanı dışarıya üflemezseniz, içerideki bayat tütün ve tar karışımı bir tat ağzınıza bulaşır ve bu durum, insana kötü bir duygu verir.
Tar tadı ve kokusu almak, insana ben sağlığıma zararlı bir şey yapıyorum duygusu yaşatır. Dahası , puronun kalan kısmındaki tada karşı duyarlılığınız azalır. Saçlarınız da sprey varsa puro yakarken ateşe fazla yaklaşmamaya dikkat edin. Bu husus özellikle uzun saçlı kadınlar için geçerlidir. Zira puro yakarken insan öne eğilir ve saçlar, çakmağın etrafında bir tür kameriye oluşturur. 19. yüzyılda Sevilla (ispanya) yapımı purolar Avrupa'da yaygınken, içmeden önce puronun bedenini ısıtmak tavsiye edilirdi l55. Çünkü o zamanlar puronun şapkasına
konulan, doğal ve hoş olmayan zamk kokusu puronun doğal kokusunu bastırır ve insanın içme duygusunu köreltirdi. Ancak artık buna gerek yoktur. Zira dış sargılığın son durağında ve şapkalarda artık tatsız, kokusuz ve bitkisel bir zamk kullanılmaktadır. Görüldüğü gibi puro yakmak teferruatlı bir iştir ve yöntem kişiye göre değişir.
إرسال تعليق